اصغری، محمد (1389). نگاهی به فلسفة ریچارد رورتی، تهران: نشر علم.
اصغری، محمد (1386).فلسفه سنتی از نگاه ریچارد رورتی. پژوهشهای فلسفی، شماره 202. صص142-113.
باقری، خسرو (1384). مراحل و اصول تعلیم و تربیت در دیدگاه نوعملگرایی، روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، سال 34، شماره 2، صص 27-1.
باقری، خسرو (1389). رویکردها و روشهای پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. با همکاری نرگس سجادیه و طیبه توسلی، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
باقری، خسرو (1389). نوعملگرایی و فلسفه تعلیم و تربیت: بررسی پیامدهای دیدگاه ویلارد کواین و ریچارد رورتی در تعلیم و تربیت. چاپ اول، تهران: دانشگاه تهران.
باقری، خسرو و خوشخویی، منصور (1381). انسان از دیدگاه پراگماتیسم جدید، فصلنامه علوم انسانی دانشگاه الزهرا، سال دوازدهم، شماره42 ، صص33-15.
باقری، خسرو و سجادیه، نرگس (1384). عاملیت آدمی از دیدگاه ریچارد رورتی و پیامدهای آن در تربیت اجتماعی. فصلنامه نوآوریهای آموزشی، سال 4، شماره ی 11، صص 132-111.
رورتی، ریچارد (1384). فلسفه و امید اجتماعی. ترجمة عبدالحسین آذرنگ و نگار نادری، تهران: نشر نی.
زهرا حاجی آخوندی؛ دکتر سید محمدرضا امام جمعه و دکتر محمدرضا سرمدی (1390). عناصر اصلی برنامه درسی در نظریه آموزش و پرورش پائولو فریره. مطالعات برنامه درسی، دوره 6، شماره 20، صص171-142
سلیمانی، نبیاله (1391). رورتی و مسأله حقیقت و عینیت. مجله جستارهای فلسفی، دوره 9، شماره 2، پیاپی22، صص 101-79.
طاهری، محمدرضا و حاجی پور، ناهید، (1394). تعلیم و تربیت از دیدگاه مکتب عملگرایی، سومین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ایران.
قاسمی، مریم؛ موسی پور، نعمت الله؛ حاجی حسین نژاد، غلامرضا و حسینی خواه، علی (1397). طراحی الگوی برنامه درسی تربیت اسناد و تربیت معلم مبتنی بر شایستگی عمل فکورانه. مطالعات برنامه درسی، دوره 13،شماره 50، صص74-45.
کورتیس، جی (1384). برنامه درسی و آموزشی دبستانی و پیشدبستانی، ترجمه محسن خادمی و همکاران، شیراز: مشکات.
ملکی، حسن؛ عباسپور، عباس؛ سلمانی، بابک؛ حکیمزاده، رضوان و امیرتیموری، محمدحسن (1397). الگویی برای رهبری برنامه درسی در دوره ابتدایی ایران. مطالعات برنامه درسی، دوره 13، شماره 48، صص38-5.
مهر محمدی، محمود (1391). بررسی سازواری نظریههای رقیب برنامه درسی برای تربیت شهروند دمکراتیک با تکیه بر روایتی شوآبی پژوهش در برنامهریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوراسگان، سال نهم، دوره دوم، پیاپی (34)7، صص 31-18.
مهربان، زهرا و
مظاهری، حسن (1395). تلفیق فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامههای درسی مطابق با برنامه درسی ملی. مطالعات برنامه درسی، سال دهم، شماره40، صص170-143.
مهرمحمدی، محمود (1382). سازواری رویکرد تلفیقی با نظریه ساخت و سازگرایی در رویکرد تلفیقی به برنامه درسی. گردآورنده: حسن ملکی، تهران: انتشارات انجمن اولیاء و مربیان.
مهرمحمدی، محمود (1385). نظریه هوش چندگانه و دلالتهای آن برای برنامه درسی و آموزش. فصلنامه تعلیم و تربیت، دوره22، شماره 4، پیاپی 88، صص 31-7.
مهرمحمدی، محمود؛ نیکنام، زهرا و سجادیه، نرگس (1387). اﺷﻜﺎل ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲ و ﺷﻨﺎﺧﺖ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درﺳﻲ: ﺑﺎزﻛﺎوی ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻛﺜﺮتﮔﺮاﻳﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ. ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﻤﺎره 95، صص52-29.
موسی پور، نعمت اله (1392). تدریس موثر: نمای تمام نمای «عمل» بودن آموزشگر آموزشگاهی. مطالعات برنامه درسی، سال هشتم، شماره32، صص104-67.
نیلی احمدآبادی، محمد رضا؛ نصر، احمدرضا؛ شریف، مصطفی و مهرمحمدی، محمود (1389). الزامها و پیامدهای اجتماعی برنامه درسی پاسخگو در آموزش عالی مطالعه مورد: دانشگاههای دولتی اصفهان، فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، شماره دوم، صص 76-57.
یوسفزاده چوسری، محمدرضا (1392). نظریه تربیتی و رویکرد برنامه درسی از منظر عملگرایی نوین، پژوهش در برنامهریزی درسی، سال دهم، دوره دوم، شماره پیاپی 37، صص57-46.
Altbach, P.G. “Higher Education: Comparative Studies.” In Husen, T. and T.N. Postlethwaite (eds).International Encyclopedia of Education, Vol 4. Oxford: Pergamon.
Aronowitz S. and Giroux. H. (1991). “Postmodern Education”. University Of Minnesota Press.
Eisner, E. W. (2000). “Those who ignore the past 12 ‘easy’ lessons for the next millennium”. Journal of currrieculum studies, 32 (2), pp 343-357.
Habermas, J. (2003).”Truth and Justification”. Trans: Barbara Fultner, MIT press, Cambridge MA.
Inc.
Kombes, G, R. & Denelz, L, B. (2009). “Philosophical Research: Conceptual Analysis”. Berlin: Springer.
Lewis, N. S. (2004) “The Intersection of Post-Modernity and Classroom Practice”. Teacher Education Quarterly.
Nicholson, C. J. (2017). “Three Views of Philosophy and Multiculturalism: Searle, Rorty, and Taylor”. Rider University, Lawrence Township, NJ, USA.
Pinar, W. (1996).”Understanding curriculum”. New York: Peterlang Publishing,
Reiglouth, C.M. (2013). Instructional-design Theories and Models: A New Paradigm of Instructional Theory, Volume IV (Instructional Design Theories & Models): www. Springer.Com
Rorty, R. (1989). “Contingency, irony, and solidarity". Cambridge: Cambridge University Press.
Rorty, R. (1991). “Objectivity, relativism and truth”. Cambridge: Philosophical Papers.
Rorty, R. (1998).”Truth and Progress”. Cambridge university press.
Rorty, R. (1999).”Philosophy and Social Hope Harmindsworth: Penguin.
Rorty, R (1982). “Hermeneutics, General Studies, and Teaching,” selected papers from the Synergos Seminars, volume 2.
Rorty, R. (1979). “Philosophy and the mirror of nature”. Cambridge: Cambridge University Press.
Rorty, R. (2010). “Analytic Philosophy and Transformative Philosophy” Published Online: 16 Sep at 17AM.
Tyler, R. (1949). “Basic principles of curriculum and instruction”. Chicago: The University of Chicago Press.
Wilson, R.A. (2004). “The Trouble with Truth: Anthropology's Epistemological Hypochondria”. At Anthropology Today, v. 20, No. 5, pp14-17.
Wittgenstein, L. (1969). “Tractatus Logico-Philosophicus”. trans. D. F. Pears and B. F. Mcguinnes, London: Routledge & Kegan Paul.