آخوندزاده، کبری.، احمدی، هدی.، صالحی، شایسته و عابدینی، زهرا. (1390). تفکر انتقادی در حوزه آموزش پرستاری ایران. مجله ایرانی آموزش پزشکی، 11(3)، 210-221.
اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان، آمارنامه سال 1392. اصفهان: نویسنده.
اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری، آمارنامه سال 1392. چهارمحال و بختیاری: نویسنده.
انتشارات سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی. (1390). سند تحوّل بنیادین آموزش و پرورش. تهران: نویسنده.
انتشارات سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی. (1390). برنامه درسی ملّی جمهوری اسلامی ایران (نگاشت پنجم). تهران: نویسنده.
جاویدی کلاته جعفرآبادی. طاهره، و عبدلی افسانه. (1389). روند تحول تفکر انتقادی در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد. مطالعات تربیتی و روان‌شناسی، 11(2)، 103-120.
حقانی، فریبا. امینیان، بهاره. کمالی، فرحناز و جمشیدیان، سپیده. (1389). مهارتهای تفکر انتقادی و ارتباط آن با هوش هیجانی در دانشجویان پزشکی دوره مقدماتی بالینی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مجله آموزش در علوم پزشکی.10 (5): 906-917.
دانشور، میترا.، غلامحسینی، احمد.، اسپیدکار، محبوبه.، روشندل، علی‌اکبر و صفاری نظری،
فتحی آذر، اسکندر. (1387). روشها و فنون تدریس. تبریز: دانشگاه تبریز.
فتحی واجارگاه، کورش. (1388). اصول و مفاهیم برنامه‌ریزی درسی. تهران: بال.
کیامنش، علیرضا؛ خیریه، مریم. (1379). روند تغییرات دروندادها و بروندادهای آموزش علوم بر اساس یافتههای TIMSSD-R و TIMSS. تهران: پژوهشکده تعلیم و تربیت.
کیانی، میترا.، افشین جو، مهناز.، پور معماری، محمدحسین و امینی، کوروش. (1391). مقایسه تفکر انتقادی و عوامل زمینه‌ساز آن در دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی زنجان. مجله علمی دانشگاه علوم پژوهشی پزشکی زنجان، 20(78)، 112-121.
لوننبرگ، فرد و ارنشتاین، آلن (1390). برنامه‌ریزی درسی تحلیل و بهسازی تدریس، (ترجمه مصطفی شریف). اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان. (اثر اصلی در سال 2004 چاپ شده است).
لوی، الف. (1371). برنامه‌ریزی درسی مدارس. ترجمه فریده مشایخ. تهران: مدرسه.
مهدخت. (1391). کتاب معلم تفکر و پژوهش پایه ششم. تهران: انتشارات اداره کل چاپ و توزیع کتاب‌های درسی.
محمد اسماعیل، الهه. (1385). مقایسه عملکرد دانش‌آموزان مدارس استان‌های کشور در دروس ریاضیات و علوم تیمز 2003 پایه چهارم ابتدایی. تهران: پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش. مرکز ملّی مطالعات بین‌المللی تیمز و پرلز.
مهرمحمدی، محمود. (1388). برنامه درسی: نظرگاه‌ها، رویکردها و چشم‌اندازها. مشهد: آستان قدس رضوی.
ملکی، حسن. (1392). مقدمات برنامه‌ریزی درسی. تهران: سمت.
نصر، احمدرضا و شریفیان، فریدون. (1386). رویکردهای کمّی و کیفی و ترکیبی در پژوهشهای تربیتی. فصلنامه حوزه و دانشگاه.13(52): 7-24.
هاشمیان نژاد، فریده. (1380). ارائه چهارچوب نظری در خصوص برنامه درسی مبتنی بر تفکر انتقادی در دوره ابتدایی با تأکید بر برنامه درسی مطالعات اجتماعی. رساله دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
De Bono, E. (1991). Learning to think; Thinking to Learn. OECD, Program press.
Giuliodori, M. J., Lujan, H. L., & Dicarlo, S. E. (2009). Student interaction characteristics during collaborative group testing. Adv Physiological Educ, 33(1): 24-29.
Kitot, A. K. A., Ahmad, A. R., & Seman, A. A. (2010). The effectiveness of inquiry teaching in enhancing students’ critical thinking. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 7: 264-273.
Montes, S., & Maria, E. (2001). Juchitande Los ninos. Habilidades cognitivas en el aula. Mexico: Universidad pedagogica Nacional.
Sasseville, M. (1994). Self Esteem, Logical Skills and Philosophy for Children Thinking, 11(2): 30-33.
Santi, M. (1993). philosophizing and learning to think: Some proposals for a qualitative evaluation. Thinking, 10(3): 15-23.
Smit, G. (1999). review of philosophy Gym: 25 short adventures in thinking. By Stephen Law, Critical and Creative Thinking, 1(12): 46-47.
Tiwari, A., Lai, p., So, M., & Yuen, K. (2006). A Comparison of the Effect of Problem Based Learning and Lecturing on the Development of Sstudent Critical Thinking. Medical Education, (40): 547-554.
Weissinger, P. A. (2004).Critical Thinking, Meta Cognition and Problem-Based Learning. In tan, O. S. (ed.).Enhancing thinking through problem– based learning approaches: International perspectives (pp.39-62).
Singapor: Thomson Learning.
Yang, Y. T. C., Newby, T. J., & Bill, R. L. (2005). Using socratic questioning to promote critical thinking skills through asynchronous discussion forums in distance learning environments. The American Journal of Distance Education,19(3): 163-181.
)
