جایگاه برنامه‌ریزی‌ درسی در آینده رشته مطالعات برنامه‌درسی: (به سوی مطالعات برنامه درسی در پیوند با عمل (درگیرانه) در جنبش نو/چند بسترسازی)

سخن سردبیر

نویسنده

گروه مطالعات برنامه درسی، دانشکده ی مدیریت، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

رشته برنامه درسی به عنوان یک قلمرو تخصصی و حرفه­ ای با فراز و نشیب فراوان در قرن گذشته روبرو بوده است. بی­ تردید مهم­ترین تحول دوران اخیر حرکت از پارادیم برنامه­ ریزی درسی به پارادیم فهم برنامه درسی یا مطالعات برنامه درسی بوده است که عمدتاً با تلاش ­های نوفهم­گرایان بویژه از دهه 1970 آغاز و در دهه­ های بعدی به اوج رسید. شاید در میان ویژگی­ های مختلف و متعدد نوفهم ­گرایی، بی­ تردید دستاوردهایی چون ایجاد افق­ های جدید برای رشته و در عین حال رها کردن این رشته مطالعاتی از اشغال برنامه­ ریزی درسی بوده است (پاینار و همکاران، 1995).
این دو موج یا پارادایم اصلی رشته معرف دو دیدگاه عمده از لحاظ تاریخی در رشته برنامه درسی هستند. در عین حال هم­ اکنون در آستانه دوران پسانوفهمی یا ورود به دوران بعدی برنامه درسی (مالووسکی، 2010) هستیم که اغلب با جهت­گیری­ هایی چون بین­المللی سازی برنامه درسی (پاینار، 2015)، روندهای نوظهور در حیطه­ های فناوری و پساحقیقت، و جنبش­ هایی چون نو/چند بسترسازی (فتحی واجارگاه، 1400 الف) و تداوم دغدغه­ های نژادی، جنسیتی و غیره همراه است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Editor – in - chief

نویسنده [English]

  • kourosh fathi vajargah
u